De dichter brengt de gebreken van het individu in beeld met veel mededogen; die van de buitenwereld benadert hij met strenge wapens. Waar het individu soms faalt, is er toch altijd een meer van mogelijkheden. Er is plaats voor kleine mislukkingen én voor de danser. Bij nacht mag de dichter stekeblind zijn, bij dag moet hij op zoek gaan naar zichzelf en een mogelijke metgezel én alert zijn voor de miskleunen van de macht. Hij weet dat zoeken de beste remedie is, zeker als de tegenwind het sterkst is. Klare taal is zijn enige vaste bodem, vooral als liefde en vrienden wankelen. Soms verschuilt hij zich, maar met zijn zelfgebouwde periscoop observeert hij het volledige landschap tussen meubels en mens. Met vele, kleine beelden maakt hij van de twee werelden een introvert binnenwerk dat voor de lezer zeer herkenbaar is. Roel Richelieu Van Londersele (1952) publiceerde elf dichtbundels. Hij was de eerste Gentse stadsdichter en kreeg diverse literaire prijzen o.a. de Prijs voor Literatuur van de Stad Gent, de Louis Paul Boonprijs, de Herman de Coninckpublieksprijs 2010 en de Melopee-poëzieprijs voor het meest beklijvende gedicht verschenen in de Vlaamse literaire tijdschriften in 2011. Hij stichtte het literaire tijdschrift Koebel, waarin zijn tijdgenoten debuteerden, en richtte www.hetgezeefdegedicht.be op om debutanten kansen en feedback te geven. Als spin-off stichtte hij uitgeverij De Zeef. Hij is ook actief als romanschrijver en literair docent.