'Laat me maar wandelen. Het denken volgt wel,' aldus de filosofe en zelfverklaard 'freewheelend ethica' Ann Meskens. Terwijl ze wandelt door haar stad komen de filosofische kwesties aangewaaid vanuit de straten, steegjes, marketen en pleinen. Soms argeloos futiel, soms diep ernstig. Alles kan begin zijn van een bespiegeling: een kind dat zich haast op weg naar school, een gestolen kus van een piepjong paartje op een plein, een vrouw aan de overkant die doet denken aan een dierbare overledene.