'Hij slaagde erin geen volwassene te worden, zonder dat hij kinderlijk gebleven is.' Deze uitspraak van Theodor W. Adorno (1903-1969) over de componist Alban Berg is ook typerend voor zijn eigen houding tegenover de wereld. Als geen ander weet Adorno eigenzinnig en ondogmatisch uit- drukking te geven aan eigen ervaringen - en dat maakt hem tot een van de meest fascinerende filosofen van de twintigste eeuw. Hij is niet alleen bekend als cultuur- criticus en maatschappijtheorcticus, maar ook als muziek- filosoof en voorvechter van moderne kunst. Zijn grote invloed op de filosofie is vooral gebaseerd op de samen met Horkheimer geschreven Dialectiek van de Verlichting (1947). In dat werk wordt gesteld dat de mens, bevrijd uit de klauwen van de mythe, is terechtgekomen in 'de zelf- vernietiging van de Verlichting''Als een van de kopstukken van de Frankfurter Schule heeft Adorno veel invloed op het denken over mens en maatschappij.