`Semmie?' zegt Lis. `Semmie, ik kan er niet meer uit. Ik zit opgesloten! `Hè?' hoort ze Semmie ongelovig zeggen. `Dat meen je niet.' Meteen daarop klinken de zware voetstappen van pa. En Semmie, die vol ontzag, zegt: `Ze kan er niet meer uit.' `Wat?' zegt pa. `Jullie zitten me voor de gek te houden.` Hij rammelt aan de deur. `Nu even geen flauwekul, lis,` roept hij. `Het is echt!' gilt Lis. Ze geeft de deur een rotschop. Die geeft geen krimp. Verontwaardigd bedenkt ze dat ze niet eens echt hoefde te plassen. Lis en Semmie zijn een tweeling. Ze beleven samen een hoop gekke dingen en in hun schuilplaats in het gereedschapsschuurtje vertellen ze elkaar alles. Maar soms is het ook wel lastig om een tweeling te zijn. Bijvoorbeeld als andere mensen denken dat je je zusje bent en niet jezelf. Of als je zoals Lis verliefd wordt op Foppe met z'n stoere cowboylaarzen. Dan wil Lis Semmie er niet altijd bij hebben. Seinmie laat zich niet kennen. Ze gaat alleen op pad. En als Lis haar op een dag naar het bos ziet sluipen, alsof ze iets heel spannends op het spoor is, komt Foppe toch weer even op de tweede plaats.