De Cenakelkerk van de Heilig Landstichting is een onder - deel van het 'Grootste Museum van Nederland', een project van het Catharijneconvent om het religieuze erfgoed in Nederland onder de aandacht te brengen. De Cenakelkerk is een schatkamer: een on-Nederlands gebouw ontworpen door de architect Jan Stuyt en binnen van top tot teen versierd met mozaïeken en schilderingen. Alle af beeldingen zijn op een of andere manier verbonden met het Cenakel, de zaal van het Laatste Avondmaal. Dat levert een uniek iconografisch programma op dat ook nog door één kunstenaar, Piet Gerrits, is uitgevoerd. De Cenakelkerk heeft vanaf het begin twee functies gehad: parochiekerk en pelgrimskerk. Die twee functies hebben bij alle verschillen iets fundamenteels gemeenschappelijk: de visie op het leven als een weg. De verhalen die in de kerk zijn afgebeeld en ook de kerk zelf kunnen voor die levenstocht inspiratie leveren. De verhalen die afgebeeld staan zijn 'gelaagde' verhalen: verhalen over de beginperiode van de Kerk die ook beginselverhalen zijn. In de koepel is de Heilige Geest afgebeeld en in de teksten aan de basis van de koepel die als het ware de sleutel vormen tot de grote schilderingen daaronder, wordt telkens de werkzaamheid van de Geest genoemd. Herwi Rikhof, emeritus hoogleraar systematische theologie en als pastor verbonden aan de Cenakelkerk, kijkt met spirituele en theologische ogen naar die verhalen en brengt de gelaagdheid van die verhalen aan het licht, ook door de interpretatie die de kunstenaar eraan gegeven heeft op te nemen in een breder kader.Het boek is opgedragen aan Toon Rabou die van 1975 tot 2008 pastoor van deze kerk is geweest en die in 2016 is overleden.