In de laatste twee decennia van de twintigste eeuw heeft de Acht Mei Beweging een opmerkelijke rol gespeeld in het wedervaren van de rooms-katholieke kerk in Nederland. Het Tweede Vaticaans Concilie in de jaren zestig en het daarop volgende Pastoraal Concilie van de Nederlandse Kerkprovincie hadden veel katholieke gelovigen hoop op vernieuwing gegeven. Deze hoop werd in jaren daarna niet waargemaakt, omdat 'Rome' door de benoeming van behoudende bisschoppen en andere maatregelen de Nederlandse kerk tot de orde trachtte te roepen. Toen in 1985 paus Johannes Paulus II een bezoek aan Nederland bracht, werd duidelijk dat de stem van de vernieuwingsgezinde gelovigen ook daar niet gehoord zou worden. Zij belegden daarom een manifestatie waarop zij wilden laten zien dat er meer leefde in de Nederlandse katholieke geloofsgemeenschap dan aan de bezoekende paus getoond zou worden. Zo lieten duizenden op 8 mei 1985 op het Haagse Malieveld 'het andere gezicht van de kerk' zien, getuigend van vertrouwen in de toekomst van hun dierbare kerk. Uit deze eerste manifestatie kwam de Acht Mei Beweging voort, die bijna twintig jaar lang een belangrijke rol heeft gespeeld in het wel en wee van de Nederlandse katholieken. Zij bood inspiratie en steun aan hen die naar een open en democratische kerk verlangden. Acht Mei heeft ook al die jaren de leiding van de kerk opgeroepen en uitgedaagd om de verlangens van deze gelovigen ernstig te nemen. In deze uitgave wordt getracht de grote betekenis te belichten, die Acht Mei voor de katholieke geloofsgemeenschap in Nederland van toen heeft gehad en voor velen nog heeft. Tom van den Beld (Amsterdam 1937) heeft Franse taal- en letterkunde en theologie gestudeerd. Na een loopbaan in het onderwijs promoveerde hij op een proefschrift over de emancipatorische activiteiten van de Nederlandse jezuïeten. Hij is vice-voorzitter/secretaris van Mariënburg, vereniging van kritisch katholieken. Hij is getrouwd en heeft drie kinderen en acht kleinkinderen.