In 1927 worden bij de Nijmeegse politie de eerste twee vrouwen aangesteld. Annie van Velzen is een van hen en ze wordt politie-assistente bij het net opgerichte Bureau Kinderpolitie. Zij is inmiddels 33 jaar en ongehuwd. Ze is geboren in Den Haag als jongste kind van een in die tijd succesvolle 'koekbakker'. Nadat vader Van Velzen zijn bakkerij heeft overgedaan aan een van zijn vier zonen, verhuist de jonge Annie met haar ouders en een voormalige winkeljuffrouw naar Nijmegen. Daar is zij vanaf 1915 vooral actief in het rijke roomse verenigingsleven, waarin zij furore maakt en haar sociale talenten volop kan ontplooien.
Ze geeft dan ook heel wat op, wanneer ze in 1927 de overstap maakt naar het Bureau Kinderpolitie. Daar wordt 'Juffrouw van Velzen', zoals ze haar hele verdere leven zal worden aangesproken, geconfronteerd met schrijnende sociale misstanden die schuilgaan achter bijvoorbeeld schoolverzuim of ongehuwd moederschap. Als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, moet ook Annie van Velzen partij kiezen. Ze sluit zich aan bij de verzetsgroep binnen de Nijmeegse politie. In september 1943 wordt ze gearresteerd en via het Arnhemse Huis van Bewaring en Kamp Vught uiteindelijk naar het beruchte vrouwenkamp Ravensbrück getransporteerd, waar ze in april 1945 bevrijd wordt door het Zweedse Rode Kruis en een half jaar in Zweden op verhaal kan komen. Terug in Nijmegen gaat ze 'gewoon' weer aan het werk en sluit ze halfweg de jaren vijftig haar loopbaan af als een alom gerespecteerd inspectrice en chef van de Kinderpolitie.