'Ik zal hun mijn Kongo geven, maar ze hebben het recht niet te weten wat ik er gedaan heb.'

Meer dan een eeuw na deze verbijsterende uitspraak van koning Leopold II en de gedwongen overdracht van zijn persoonlijk kroondomein aan België in 1908, is het duidelijk geworden dat Leopold II en zijn medewerkers in Kongo een humanitaire ramp veroorzaakt hebben, die zeer uitzonderlijk is in de koloniale geschiedenis.

Daniel Vangroenweghe was met Rood rubber in 1985 een van de eersten die in ons land een diepgravend verslag schreef over de gruwelijke handel en wandel van Leopolds bezetting in het hart van Afrika. Zich baserend op tien jaar onderzoek, twintig verschillende archieven in binnen- en buitenland, nooit eerder gepubliceerde documenten van de onderzoekscommissie en getuigenissen schetst de auteur de structuur, opzet en reikwijdte van de rubberontginning. Dwangarbeid, verwoestingen, honger, epidemieën en uitbuiting decimeerden de plaatselijke bevolking en zorgden voor een ongeziene menselijke tragedie die tot op de dag van vandaag doorloopt.

Rood rubber confronteert ons me t het feit dat vele evenwichtige en beschaafde landgenoten betrokken waren bij een gewelddadige en mensonwaardige kolonisatie ter verrijking van een monarch die nooit de moeite nam Kongo-Vrijstaat te bezoeken.