De geschiedenis is een lange, trage rivier. Soms duikt een plotselinge stroomversnelling op. Zowat dertig jaar geleden hebben golfslagen de geschiedenis in een maalstroom gebracht, eerst langzaam, maar vervolgens steeds sneller. De wereld drong opeens onze huiskamer binnen. De wereld werd een dorp en de mens een wereldburger. Maar velen voelden zich veeleer een schipbreukeling, onzeker dobberend op de stroom van de tijd door de nieuwe vragen waarop geen duidelijk antwoord voor handen is.
Kunnen beschavingen echt botsen? Vanwaar komt die plotse religieuze revival? Moeten we de terrorismedreiging ernstig nemen? Overleeft de wereld de mensheid? Waar zitten de echte machthebbers? Waarom denken we dat de wereld onveilig is? Welke toekomst gaan we tegemoet?
De woelige tijden zijn nog niet voorbij. Daarom hebben wij de neiging om ons vast te klampen aan allerlei reddingsboeien. Het is dan ook geen toeval dat het begrip 'identiteit' de afgelopen decennia zo'n belangrijke plaats inneemt in de politiek.
Angst is alleszins een slechte gids in woelige tijden. Helder denken een betere leidsman, want de krachten die nu aan het werk zijn, zijn dezelfde als die van weleer. Het verleden zal meer present zijn dan ooit. De geschiedenis van de wereld van morgen wil vandaag met gisteren verbinden en zo de landkaart waarmee we onze weg in de wereld van morgen zoeken, wat meer diepgang geven.