Eeuwenlang drukte de katholieke kerk onmiskenbaar een grote stempel op het maatschappelijke leven. Tot diep in de jaren zestig was nagenoeg iedere Belg vanzelfsprekend katholiek. Parochies kwamen tot grote bloei, de grootseminaries zaten vol en de plaatselijke pastoors hadden het in vele parochies voor het zeggen. Veertig jaar na het Tweede Vaticaans Concilie heeft de kerk in België veel van haar pluimen verloren. Het aantal trouwe kerkgangers veroudert snel en gaat zienderogen achteruit. De meeste kerken lopen leeg.
Heeft God België verlaten? Is het religieuze leven dood? Hoe machtig is de kerk nog? Waarom blijft de kerk zich halsstarrig verzetten tegen het openstellen van het priesterlijke ambt voor vrouwen? Hoe kijkt het Vaticaan naar de situatie in België en omgekeerd? Mag de kerk haar moraal aan de samenleving opleggen? Hoe ziet de toekomst van de kerk eruit?
In Mannen van God gaat schrijver Bart Demyttenaere de confrontatie aan met een seminarist, enkele mannelijke religieuzen, een diaken, een kapelaan, een pastoor, een deken, een vicaris, een hulpbisschop, een bisschop en een aartsbisschop, Godfried Danneels. De getuigenissen spreken elkaar soms lijnrecht tegen, maar leggen tegelijk de grote verscheidenheid aan meningen in een wereldwijde geloofsgemeenschap bloot.