Op een vlooienmarkt in Parijs ontdekte een Nederlandse kunsthandelaar het werk van een nagenoeg vergeten kunstenares, de Duits-joodse Edith Auerbach (1899-1994). Zij was in 1926 vanuit Duitsland naar Parijs vertrokken en was een vaste bezoeker van de befaamde kunstenaarscafé’s in Montparnasse, waar ze haar schetsboeken vulde met portretten van bekende en onbekende kunstenaars en passanten. Haar tekeningen getuigen van een ontroerende belangstelling voor de medemens. Pauline Broekema en Han Steenbruggen schetsen in dit boek het turbulente leven van Edith Auerbach en haar artistieke betekenis. Hun bijdragen worden gevolgd door bijna tweehonderd tekeningen die ze maakte in Montparnasse. Het boek sluit af met een kleine selectie uit de aangrijpende serie schilderijen die Auerbach na de bevrijding maakte onder de titel Contre l’Oubli. In deze reeks gaf ze uitdrukking aan haar persoonlijke, traumatische kampervaringen en aan de verschrikkingen van de holocaust.