DE TOCHT DER TOCHTEN tracht de ontwikkeling en groei van de Elfstedentocht over ijs te beschrijven. Als startpunt is 1749 gekozen. Uit dat jaar is de eerste schriftelijke bron een gedicht, bekend. Het boek is opgebouwd uit twee delen die vaak in elkaar overlopen.
Het ene deel benadrukt de georganiseerde Elfstedentochten vanaf 1909 tot heden. Op diepgravende wijze worden talrijke nieuwe aspecten behandeld. Zo wordt ingegaan op vrouwenemancipatie, de tochten in de oorlog en over vele veranderingen met betrekking tot kleding, route en schaatsen. Uitvoerig wordt ingegaan op de betekenis van het Elfstedenkruisje. Hierin worden alle vier varianten en het zelden uitgereikte gouden kruisje beschreven. Verder zijn alle vijftien edities in reportages vastgelegd. Van alle winnaars is een biografie opgenomen.
Het andere deel bestaat uit een aantal thema's die raakvlakken en aanknopingspunten hebben met de Elfstedentocht. Vooral de in dit boek behandelde onderwerpen als: Vijf of meer kruisjes, Rayons en route, en Veteranen vergden veel tijd en inspanning. Zo achterhaalde de auteur omstreeks 200 rijders die vijf of meer kruisjes veroverden. Verder gaat hij in op de ontwikkeling van de route (die regelmatig veranderde) en op de groei van de rayons vanaf de oprichting in 1909.