'Ik ben eigenlijk een aardige jongen,' zei Willem Holleeder tegen rechtbankvoorzitter Rino Verpalen. En 41 dagen lang haalde hij alles uit de kast om die bewering te onderbouwen, van glasharde leugens en doorzichtige ontkenningen tot openhartige ontboezemingen en Jordanese grappen aan toe.

Dit woordelijke verslag van het monsterproces tegen Neerlands meest besproken misdadiger ooit, biedt een onthutsend kijkje in het criminele denkpatroon. Tegelijk geven de messcherpe dialogen de emoties van de rechters, de officieren van justitie en de advocaten helder weer. Geduld, irritatie, mededogen en verbijstering wisselen elkaar in hoog tempo af. En tussendoor zijn daar de reacties van het publiek, dat soms sist van verontwaardiging en soms schatert van het lachen.

Juist door de koele weergave van de soms moeizame, dikwijls hilarische verhoren en de verhitte twistgesprekken tussen de raadslieden en het Openbaar Ministerie, is Het proces Holleeder een fascinerend verslag, dat leest als een meeslepende roman.