Driekwart van de Turken en Marokkanen in Nederland is getrouwd met een partner die hij of zij uit Turkije of Marokko liet overkomen. Naarmate migranten zich meer aanpassen aan en wortelen in de samenleving waar zij zich vestigen, zou de partnerkeuze zich als vanzelf meer moeten richten op het nieuwe land. Dat nog steeds zoveel Turkse en Marokkaanse jongeren hun bruid en bruidegom uit het land van hun ouders halen, wekt verbazing en bezorgdheid. Gezinsvormende migratie met dezelfde aanpassingsproblemen als de voormalige gastarbeiders. Want dan staat niet alleen de integratie van de nieuwkomer zelf maar ook die van de kinderen op het spel. Ook belangenorganisaties van Turken en Marokkanen in Nederland hebben problemen met de populariteit van zulke huwelijken. Zij zien de voortdurende instroom van nieuwkomers als rem op de sociale mobiliteit van hun achterban.