Er was eens een kleine jongen die Janneman heette. Hij sliep in een bed op wielen en als hij niet kon slapen, wilde hij in de kamer rondrijden. Daar kon hij niet genoeg van krijgen. "Meer, meer!" riep hij en hij rolde het raam uit, de stad door, het bos door en daarna - was het een droom? - regelrecht de hemel in. En nóg riep de kleine Janneman: "Meer, meer!"