Veel oudere mensen ervaren reminiscentie, het ophalen van herinneringen, als een hele prettige bezigheid. In het verleden werd het praten over vroeger gezien als een negatief aspect van ouder worden, een teken van psychische achteruitgang. De laatste decennia wordt de waarde van reminiscentie onderkend en door hulpverleners meer en meer toegepast.
In het eerste deel van dit boek gaan de auteurs in op wat reminiscentie is, bij wie het kan worden toegepast, wat het effect is. In het tweede deel komen richtlijnen voor toepassing van reminiscentie aan bod. Er worden protocollen gegeven voor het werken met individuele ouderen, voor de toepassing in groepsverband en voor reminiscentie bij demente ouderen. Deel drie ten slotte biedt een scala aan thema"s die zich goed lenen voor reminiscentie.

Trefwoorden: activiteitenbegeleiding, reminiscentie, ouderenzorg