Iedereen kent, in meerdere of mindere mate, de onaangename staat van het slapeloos zijn. Het zijn komt ons dan voor als ongewenst, vervelend en zinloos. We liggen maar wat te tobben, terwijl we eigenlijk willen slapen. We ervaren een onverschillig,MoreIedereen kent, in meerdere of mindere mate, de onaangename staat van het slapeloos zijn.

Het zijn komt ons dan voor als ongewenst, vervelend en zinloos. We liggen maar wat te tobben, terwijl we eigenlijk willen slapen. We ervaren een onverschillig, onpersoonlijk en vooral: onaangenaam zijn.Lijkt deze toestand eigenlijk niet nogal op de toestand waarin onze huidige westerse cultuur zich bevindt?

Een teruggeworpen zijn, in een chaos van onverschillige zinloosheid. Het denken van de Joodse filosoof Emmanuel Levinas vond haar eerste aansporingen in de ervaring van de slapeloosheid. zijn denken volgt het spoor naar de ander, die de onverschilligheid doorbreekt. Het is een spoor dat wellicht het begin vis van een weg naar God. een spoor waarin de slapeloosheid tot een waken-voor-de-ander kan worden.