Dit boek gaat over negentien mannen die op 11 juni 1960 door Mgr. W. M. Bekkers tot priester zijn gewijd van het Bossche bisdom. Het schetst hun jeugd, hun seminarietijd en de veertig jaren van hun werkzame leven. Zij zijn de leden van cours '60, de klas die in 1960 het seminarie verliet en kapelaan werd in parochies van Midden en Oost Brabant. Acht van hen verlieten na verloop van tijd het ambt, acht bleven trouw en drie bleven trouw maar namen ook afstand. Met ieder van hen is uitvoerig gesproken over wat ze hebben gedaan en gedacht, over de sociale verhoudingen waarin ze hebben geleefd en over het geestelijke leven dat ze hebben geleid. Dit boek doet verslag van die gesprekken. Het schetst het leven van negentien mensen die aan het front hebben gestaan van de grote cultureel-religieuze veranderingen die zich de laatste decennia in Brabant hebben voorgedaan. Zij hebben die veranderingen existentieel beleefd met soms grote consequenties voor hun persoonlijk leven. Ze illustreren de crisis waarin het katholieke christendom terecht kwam. In hun verhalen ontvouwt zich ook een tijdsbeeld van veertig jaar maatschappelijke, religieuze en kerkelijke ontwikkeling dat weliswaar op Brabant betrekking heeft maar een veel ruimere werkelijkheid dekt. Cours '60 ging op zoek naar koers maar bleek die niet goed te kunnen vinden. Haar toekomstperspectief is weinig rooskleurig. Haar geschiedenis maakt duidelijk wat de grote vragen van zingeving zijn waarmee wij het nieuwe millennium zijn ingegaan. Haar ervaringen kunnen ook weer inspireren en in gang zetten. Daarom dit verhaal; voor hen die na ons komen.