Karl Barth had in gereformeerd-vrijgemaakte kring een slechte naam. Hij werd er erkend als de belangrijkste theoloog van de twintigste eeuw, maar tevens als de voornaamste theologische bedreiging. Met zijn kritische beoordeling van Barth stempelde K. Schilder na de Vrijmaking het theologiseren van zijn leerlingen. De theoloog René Barkema biedt In dit boek een historisch-theologische terugblik op de verhouding van de vrijgemaakte theologen tot de theologie Van Barth. Hij besteedt met name aandacht aan het werk van de theoloog C. Trimp, die Barth geruime tijd tot het onderwerp van zijn studie maakte en in 1961 aan de vrijgemaakte Theologische Hogeschool te Kampen op een onderwerp uit zijn theologie promoveerde. Barkema plaatst de kritische opstelling van Trimp jegens Barth tegen de achtergrond van een eeuw gereformeerde theologiebeoefening te Kampen, die gekarakteriseerd werd door een nadruk op de Schrift als het Woord van God, op een ongemakkelijke betrekking met de moderne wijsbegeerte en een polemische houding. Hij neemt in dit boek afstand van de scherp afwijzende vrijgemaakte beoordeling van Barth. Barkema meent dat daarmee aan de theologie Van Karl Barth geen recht is gedaan. De wegen van Barth en de gereformeerden staan niet haaks op elkaar, maar lopen in werkelijkheid veel meer parallel.