In deze roman grijpt Feuchtwanger terug op een geschiedenis uit het oudtestamentische boek Rechters, om 'een man te tonen die geleidelijk verandert van iemand die alleen gericht is op oorlogvoeren in een mens met verantwoordelijkheidsbesef.'
Na de dood van zijn geliefde vader wordt de bastaard Jefta door zijn halfbroers verdreven van zijn grond. Jefta trekt met zijn vrouw en dochter en een groep vertrouwelingen rond in de wildernis van het land Tob. Al snel maakt hij naam als krijgsheer - zijn daden worden overal geroemd.
Wanneer het land Israël bedreigd wordt door vijanden, zien zijn halfbroers zich gedwongen om hem terug te halen, als rechter en legeraanvoerder. Alleen hij kan de zege behalen. In het heetst van de strijd zweert Jefta een ongelukkige eed: na de overwinning zal hij offeren wat hem bij thuiskomst het eerste tegemoetkomt. Er ontwikkelt zich een groot drama wanneer Jefta's zeer geliefde dochter, Ja'ala hem feestelijk onthaalt.