In de gereformeerde gezindte zijn verwoede pogingen gedaan om de televisie buiten de deur te houden. In de laatste jaren is evenwel het slechtste dat daarop wordt vertoond - de speelfilm - op andere wijze (denk aan open Internet, video en dvd) door veel mensen in huis gehaald. Al te gemakkelijk denken velen dat het hier gaat om moderne middelen die je, als nieuwe uitvindingen, maar moet accepteren. Beseffen we wel welke schijnwereld achter dit alles schuilgaat? Weten we waarom het toneelspel door onze vaderen altijd werd verboden en verworpen?
Als we rollenspel of speelfilm zelfs voor evangelisatiewerk willen gebruiken, dreigen we ter wille van een vermeend goed doel verkeerde en zondige middelen te gebruiken, waardoor het doel niet bereikt zal worden en heel het werk fundamenteel dreigt te ontsporen. Is de schijnwereld van toneel en film bedrieglijk, en dus misleidend, het ergst is dit als het om het heil, ja, de zaligheid van zondaren gaat.
Daarom wordt in dit boek ook aandacht gevraagd voor de bezwaren die wij hebben tegen de zogenaamde 'Jezus-film'.