Omstreeks het jaar 150 na Christus werd het oude Engeland, dat toen Brittannië heette, hoofdzakelijk bewoond door Keltische stammen; Brittannië maakte deel uit van het Romeinse rijk. De Romeinse overheersers lieten de bevolking, zolang men hun wetten respecteerde, betrekkelijk ongemoeid. Er waren echter krachten die van binnenuit de eenvoudige Kelten terroriseerden: priesters, die zich Druïden noemden, hielden de bevolking in een ijzeren greep van terreur en godsdienstrituelen, waarbij ook mensenoffers werden gebracht.
Venissa, de dochter van een Keltisch dorpshoofd, en haar vriend Alaric leven in voortdurende vrees voor de priesters. Venissa is zelfs bang dat zij ook eens wordt aangewezen om geofferd te worden.