Aan dit boek werkten verschillende scribenten mee, die in de Tweede Wereldoorlog door de Jappen geïnterneerd werden in kampen, of gedwongen werden om aan de beruchte Birma-spoorlijn te werken.
Deze ex-gevangenen doorstonden in de periode 1941-1945 kwellingen die een mens nauwelijks kan verdragen. Door dit boek loopt echter de zilveren draad van de christelijke levensbeschouwing; die bood in de erbarmelijke omstandigheden in de Jappenkampen vaak het enige houvast.
Om de Jappen het hoofd te bieden werden in ons voormalig Nederlands-lndië zelfs ‘kindsoldaten’ gerecruteerd. De heer Van Wijk kwam met één van hen in contact en deze toen wel zeer jonge soldaat was bereid om over zijn ervaringen te schrijven.
Zijn verhaal geeft dit boek een duidelijke meerwaarde.
Het verwerken van de verschrikkingen van deze oorlog was en is een moeilijk proces. Aandacht voor deze problematiek, met pastoraal perspectief, komt daarom ook aan de orde. De behoefte om hierover te lezen blijkt nog altijd groot te zijn.
Omdat er verschillende nationaliteiten bij deze oorlog betrokken waren, leest u naast de belevenissen van landgenoten ook die van Engelsen en Molukkers. Ter verduidelijking van de beschreven gebeurtenissen is tevens een geschiedkundige inleiding toegevoegd.
Ook voor deze periode uit de geschiedenis geldt: Opdat wij niet vergeten