Pierre Bonnard is een van die kunstenaars die de overgang van de negentiende naar de
twintigste eeuw hebben gemarkeerd. Hij laat zich aanvankelijk inspireren door Gauguin,
sluit zich een tijdlang aan bij de fauvisten, maar keert zich dan af van de avant-garde om
een persoonlijke zoektocht te beginnen naar een zuivere schilderkunst.
Dit boek toont u aan de hand van honderden werken hoe Bonnard telkens weer zijn kijk
op de schilderkunst herziet. Hoewel zijn werk altijd een onderwerp heeft, is het inhoudelijk
voorspelbaar: hij schildert naakten, interieurs en landschappen. Maar achter zijn werk
schuilt de hand en de visie van een groot kunstenaar. Een schilder die zich altijd opnieuw
in de strijd mengt tussen perceptie en herinnering en die door de herhaling van dezelfde
onderwerpen in hetzelfde schilderij die onderwerpen boven zichzelf doet uitstijgen.
Bonnards werk mag dan inhoudelijk weinig verrassen, zijn schilderkunst doet dat eens
te meer. Kadrering, kleurgebruik, lichtinval en abstrahering van het onderwerp: Bonnard
onderzoekt met verf en penseel de mogelijkheden van zijn kunst. En hij doet dat op briljante
wijze, zoals u ziet in dit rijk geïllustreerde boek, dat ook foto's bevat, schetsen en
reproducties van tekeningen uit zijn agenda's. Opmerkelijk zijn ook de decoratieve panelen
die hij schilderde in opdracht van de Russische kunstverzamelaar Ivan Morosov en die dit
voorjaar voor het eerst worden tentoongesteld.