Overschie is een dorp, dat de bewoners van vroeger en nu kennelijk altijd blijft trekken. Het oude centrum, de nieuwbouw, Schiewijk, de kerken met hun torens, de bruggen, de Delftweg en de Rijweg zijn niet weg te denken als wezenlijke onderdelen van het dorp. Maar ondanks hun schoonheid of nostalgische aantrekkelijkheid is het dode materie; hout, steen, beton, metaal en glas. Het échte leven van het dorp is gemaakt en wordt nog steeds gemaakt door mensen van vlees en bloed; zonder dorpelingen geen dorp!
Daarom gaat dit boekje over mensen. De vissende boeren uit de tiende eeuw, die we als eerste bewoners van ons dorp mogen beschouwen, de lekenbroeders van de abdij van Egmond, die met kleine dijkjes het drassige land stukje bij beetje inpolderden en drooglegden en alle bewoners ná hen hebben in de loop der eeuwen Overschie gemaakt tot wat het nu is.
In de jaren waarover dit boekje gaat, zagen we bestuurders, dienstmeiden, ondernemers, arbeiders, boeren en winkeliers hun aandeel leveren in de bloei van het dorp. De dominees, pastoors en kapelaans, de politieke voormannen en de huisartsen zorgden voor het geestelijk en lichamelijk welzijn van de Overschieënaars. De vele clubs en verenigingen zorgden voor sport, cultuur, gezelligheid en bezinning. Eeuwenlang staken goedwillende vrienden, buren en vrijwilligers elkaar helpende hand toe; de vele onbekende Overschiese mannen en vrouwen, die gewoon hun plicht deden en zo hun steentje bijdroegen. Iedereen, van hoog tot laag, naar eigen mogelijkheden en op eigen wijze bouwde mee en iedereen in Overschie, van hoog tot laag, heeft liefgehad, verdriet gehad, maakte goede en slechte tijden mee.
We hebben in dit boekje foto's van iedereen, die we belangrijk, interessant of leuk vonden opgenomen, maar het blijft een persoonlijke keus van de werkgroep van het museum.