In 1959 emigreert de dertienjarige Eva Hoffman met haar ouders en zusje uit het door de oorlog verwoeste Polen naar Vancouver. Tijdens haar beginnende puberteit moet zij, behalve weerstand bieden aan haar heimwee naar haar vaderland, leren zich uit te drukken in een vreemde, nieuwe taal. Hoewel zij afstudeert aan de universiteit en in de literaire kringen van New York verkeert, voelt zij zich nog steeds gevangen tussen twee talen en twee culturen. In verloren in taal worden op indringende wijze het gevoel van ontwrichting beschreven dat een emigrant bekruipt en de problemen om te moeten leven met een dubbele identiteit.