Diane is een jonge vrouw van 21 jaar met een naar het lijkt vrolijk, gezellig en perfect leven. Voor de buitenwereld komt het dan ook onverwacht als haar leven in korte tijd omslaat naar depressief, verdrietig en het tegenover­gestelde van perfect. Van binnen is ze echter al heel lang ongelukkig en aan het begin van haar zomervakantie is ze zo wanhopig dat ze probeert of ze in staat is haar polsen door te snijden. Naar aanleiding daarvan wordt ze met spoed opgenomen op de PAAZ, de Psychiatrische Afdeling van een Algemeen Ziekenhuis. In het begin durft ze haar kamer bijna niet te verlaten. Behalve in slapen – veel slapen – vindt ze enige rust in schrijven. Ze schrijft over haar diepste angsten en frustraties, maar ook over de andere patiënten, de dagroutine van de afdeling en hoe ze langzaamaan haar reserves tegenover deze vreemde wereld opzijzet. Zo weet Diane met 'Lang niet gek' een inkijk te geven in een wereld achter gesloten deuren die voor veel mensen met taboes is omgeven.