De kleine baas is vijf en ontdekt dat taal handig is om vat te krijgen op de werkelijkheid. Wat voor ons vanzelfsprekend is, is voor hem onbegrijpelijk. Daardoor wordt onze werkelijkheid ineens van zijn alledaagsheid ontdaan. Want geef toe, als je in de kleedkamer gaat douchen, is het tamelijk vroeg om al op het veld je shirt uit te trekken. De kleine baas doopt een jurylid een sjurinamer, noemt een citroen pittig en legt uit hoe je onder een droom door kunt slapen. Peter Henk Steenhuis begon de taal van de kleine baas te noteren toen zijn zoon bijna twee was. Woorden werden zinnen, zinnen verhalen. Aan het einde van dit boek is de kleine baas bijna zeven. Nu worden de verhalen zo lang dat ze niet meer met een paar steekwoorden te noteren vallen. Daarom is 'De kleine baas in Parijs' het laatste deel uit de reeks over de verrassende uitspraken van een pienter jongetje.