Khalil was een 'hammal', een lastdrager in de oude stad van Jeruzalem, waar de steegjes zo nauw zijn en de trappen zo steil dat er geen karren of auto’s kunnen komen. Zijn hele leven sjouwde hij voor anderen met koffers, tafels en stoelen, zakken zand, piano’s, grafkisten, noem maar op. Een lastdrager was een van de vernederendste beroepen in de samenleving, de mens als pakezel. In 'De last van Khalil' reconstrueert Tineke Bennema aan de hand van gesprekken en archieven het veelbewogen leven van Khalil Abu Nigme. Ze verhaalt van zijn begindagen als sjouwer op zoek naar rijke klanten, van zijn moeizame eerste huwelijksjaren met een veel te jonge bruid en van dagelijkse dilemma’s zoals de vraag wel of niet te werken voor joodse werkgevers. Tegelijkertijd is het een boek over de geschiedenis van Jeruzalem in de twintigste eeuw en over het wel en wee van Palestina, dat tot vier keer toe werd bezet. Door de Ottomanen, de Britten, de Jordaniërs en uiteindelijk de Israëli’s.