Na zeventien jaar burgeroorlog is het weer vrede. In het ontvolkte niemandsland tussen de christelijke wijk en de moslimwijk wonen nog een paar zonderlingen in een flatgebouw. De overige bewoners zijn het stadscentrum al jaren geleden ontvlucht. De flat vormt een ware toren van Babel in de verwoeste stad. Een christengezin, een joodse huiseigenaar met een zwarte moslimbediende, een mislukte pianiste, een kaartlegster met een samovar, twee Spaanse nonnen, en op het dak een sluipschutter. Op de dag na haar bevalling steekt de Poolse Flora de demarcatielijn over. Ze verlaat haar man, haar twee oudere kinderen en de pasgeboren baby om bij een notabele in de moslimwijk te gaan wonen. Zowel de christelijke als de moslimgemeenschap reageren geschokt - en gewelddadig. De twaalfjarige dochter van Flora noteert de gebeurtenissen in haar dagboek, drie jaar lang. Drie jaar waarin haar wereld volledig tenietgaat, beschreven met een lichte ironie die de absurditeit van de oorlog des te scherper voelbaar maakt.