Op 8 december 1982 werden vijftien critici van het militaire regime in Suriname zonder vorm van proces doodgeschoten op Bastion Veere in Fort Zeelandia. De Decembermoorden vormden de opmaat naar een totalitair bewind in Suriname. De bevolking werd geconfronteerd met een ongekende repressie. Nederland stopte de ontwikkelingshulp. Democratisch Suriname vocht terug en het regime moest in 1987 na verkiezingen de regeermacht overdragen aan een democratische regering. Echter, de straffeloosheid duurde voort. Pas in 2007 begon het strafproces tegen hoofdverdachte Bouterse en zijn trawanten, dat binnenkort tot een vonnis moet leiden. Een kritiek moment voor een land waar de ernstige mensenrechtenschendingen voor velen nog steeds taboe zijn en waar opiniepeilingen winst voor de partij van de hoofdverdachte in de verkiezingen van 2010 voorspellen. Theo Para, Boutersecriticus van het eerste uur, verliet Suriname na de Decembermoorden. De schreeuw van Bastion Veere, verzameld werk van columns, dagboeknotities en essays, bundelt zijn langdurige publicistische opstand tegen de (post-)dictatoriale straffeloosheid in zijn geboorteland. Para verhaalt niet alleen over de worsteling van een kleine Caribische bevolking tegen een misdadig regime, hij waarschuwt voor een 'autoritaire terugval'. Met een voorwoord van Gerard Spong