Het is alweer twintig jaar na de val van de muur en de tijd dat Duitsland door een streng bewaakte grens in twee stukken gesplitst was lijkt tot een vergeten verleden te behoren. Historicus Thomas Von der Dunk besloot in 1991, twee jaar na de val van de muur, de voormalig Duits-Duitse grens nog eens langs te rijden op de motor. Hij wilde kijken wat er nog van te zien was vóór de meeste restanten van het verleden er met Duitse Gründlichkeit aan het zicht zouden worden onttrokken. Zijn vooruitziende blik van toen levert ons nu een prachtig tijdsdocument op. In bijzondere zwart-witfoto's waarop de ongemakkelijke omgang van de Duitsers met hun recente geschiedenis aanschouwelijk wordt, legde hij de inmiddels verdwenen 'lieux de memoire' vast. In zijn begeleidende reisverhaal Reis langs een verdwenen grens observeert Von der Dunk de verwoeste grensposten en oude wachttorens van de Oostzeekust tot aan de grens met Tsjechië. Waar de imbissen verlaten staan en de veren weer zijn gaan varen. Een niemandsland dat weer tot leven komt. In het essay 'Een onnatuurlijke grens' beschrijft Jacco Pekelder het veertigjarige leven van deze vreemde afrastering. Van het ontstaan van de twee staten in 1949 tot de dramatische gebeurtenissen in 1989. Samen vormen beide essays een waardig aandenken aan een denkbeeldige lijn die is weggevaagd door de tijd.