Het is al vaker gezegd: Nederland ergert zich. Burgers ergeren zich aan de overheid, de politiek en de medeburgers. De overheid ergert zich op haar beurt aan de burgers en aan politici. Volgens politicoloog Menno Hurenkamp kan deze ergernis gezien worden als 'kleine' pijn die hoort bij vooruitgang. Het is geen pijn die wordt veroorzaakt door een gebrek aan onderdak of aan eten, maar door problemen met verkalkte instituties, door een gemis aan thuisgevoel en inspiratie en door een voortdurend gevecht om erkenning. Hurenkamp onderscheidt drie thema's. In het eerste deel gaat het over een tekortschietende politieke klasse. In het middendeel gaat het over de vrijheid om niet meer in voorgeschreven verbanden te lopen. In het laatste deel gaat het om de ergernissen en de spanningen van de multiculturele samenleving. Het gevoel van ergernis en verlies dat in het politieke debat langzamerhand een blijvend element lijkt, blijken mensen in het dagelijks leven meestal het hoofd te kunnen bieden. Nostalgisch verlangen naar een oude verzorgingsstaat of een blanke natiestaat is geen oplossing voor het onbehagen. Dag in dag uit zo redelijk mogelijk uitvechten wat ons scheidt en bindt is het enige wat erop zit. De hier bijeengebrachte stukken, die Menno Hurenkamp in de afgelopen zeven jaar voor 'De Groene Amsterdammer' schreef, zijn echte eye-openers en een must voor iedereen die het moderne Nederland ter harte gaat.