De moord op Pim Fortuyn en de verkiezingsoverwinning van de LPF in mei 2002 zorgden voor een radicale omslag in de Nederlandse publieke opinie: het ideaal van de multiculturele samenleving werd failliet verklaard, het integratiebeleid heette mislukt te zijn. Anno 2004 heeft het nieuwe realisme gewonnen en lijkt de onschuld van het 'politiek-correcte' denken definitief verloren. In 'Voorbij de onschuld' geeft Baukje Prins een heldere analyse van het Nederlandse debat over minderheden en integratie van 1978 tot 2003. Ze laat zien dat de omslag niet uit het niets komt, al sinds de jaren tachtig was er kritiek op het 'in de watten leggen' van etnische minderheden. Prins zelf pleit voor een meer genuanceerde en heterogene benadering, waarin ruimte bestaat voor verschillende verhalen. In deze geheel herziene editie gaat zij bovendien in discussie met Ayaan Hirsi Ali over de waardering en interpretatie van het erfgoed van de Verlichting (liberalisme, feminisme en democratie) en scherpt ze haar eigen standpunten aan.