De field van deze nieuwe roman van Tibor Fischer is een ruim zesduizend jaar oude aardewerken schaal, een antiek stuk keramiek - iets wat de lezer van zijn Ik roof dus ik ben niet bijzonder zal verbazen.

Na meer dan drieduizend diefstallen, vierhonderd vernielingen en even zovele reconstructies komt de schaal in het bezit van Rosa, een jonge Londense taxateur, die de echtheid ervan moet vaststellen. Rosa leidt een tamelijk eenzaam leven, tot de seksverslaafde kleptomane oplichts Nikki haar huis binnenstormt.