Op 54-jarige leeftijd krijgt Evert van Rossum te horen dat hij de ziekte van Alzheimer heeft. Na deze onthutsende diagnose gaat hij samen met zijn partner Izaak de uitdaging aan om deze ongrijpbare ziekte een plek te geven in hun leven. Ze trekken een fles champagne open en zijn vastbesloten hun leven niet volledig door de ziekte te laten bepalen. Maar Evert verandert van dag tot dag. Besef van tijd en ruimte is hij kwijt. Iedere ochtend loopt hij eerst de klerenkast in voordat hij de wc weet te vinden. Van een heringerichte supermarkt raakt hij overstuur. Maar op goede dagen heeft Evert zijn roze bril op en omhelst hij wildvreemden op straat. Met een bewonderenswaardige eerlijkheid en veel gevoel voor humor beschrijft hij de glijbaan waarop hij terecht is gekomen. In ‘Een vreemde kostganger in mijn hoofd’ doet Evert van Rossum verslag van de obstakels die iemand die op relatief jonge leeftijd begint met dementeren dagelijks tegenkomt. Elke dag levert hij een stukje van zichzelf in, langzaam verandert hij in een ander mens. Een onthutsend en ontroerend portret van een ziekte die met veel taboes omgeven is en waarover nog niet eerder uit de eerste hand geschreven werd.