De Nederlandse hulp heeft te lang geleden onder een heilig boontje imago. Over de economische en politieke belangen die met die hulp werden gediend wordt liever niet al te openlijk gesproken. Ze spelen als het ware heimelijk een rol. En dat betekent dat te veel hulp, om politieke of economische redenen, op plekken terecht komt waar de armen er niets aan hebben.

Kostbaarder dan koralen bevat een pleidooi om die armen centraal te stellen. Hulp moet worden gericht op de mensen voor wie het oorspronkelijk was bedoeld. Dat gaat niet vanzelf£ Zowel hier als in het ontvangende land is de manier waarop hulp wordt besteed een afspiegeling van geldende machtsverhoudingen en belangen. Rechtelozen kunnen aan die ongelijke machtsverhoudingen alleen iets doen als ze zich organiseren. Op die manier dwingen ze overdracht van rechten en toegang tot basisvoorzieningen af Dat weten we uit onze eigen geschiedenis, dat zien we nu ook in ontwikkelingslanden gebeuren.