Hoe negatief de titel: "God wordt de huur opgezegd" voor sommigen ook mag klinken, toch is het nooit de insteek geweest om gelovigen te kwetsen. Als freelance journalist werd mij jaren geleden gevraagd een artikel te schrijven over een kerk die gesloopt zou worden. Een projectontwikkelaar had op de locatie waar de kerk stond een flatgebouw geprojecteerd. Tijdens het schrijven van de tekst schoot mij te binnen, dat een kerk in de ogen van gelovigen, het Huis van God is en nu het perceel wordt gesloopt, de bewoner van het perceel de huur wordt opgezegd. De sloop is niet doorgegaan en staat de kerk er nog steeds. Daarbij is er een definieerbaar verschil tussen is de huur opgezegd en wordt de huur opgezegd. Dit boek "God wordt de huur opgezegd" mag worden gezien als een vervolg van het eerste boek: "geen mens gelijk, geen dag hetzelfde". Binnen de incassobranche, maar ook binnen het terrein, dat freelance journalistiek heet, heb ik in de loop der jaren zoveel vreemde situaties meegemaakt, dat is besloten de anekdotes van de incassobranche en de freelance journalistiek te gaan bundelen. Alle verhalen hebben een autobiografische grondslag. Bij het ene verhaal staat de humor ervan in de spotlights, terwijl bij het volgende verhaal doorspekt is met droefheid en soms in combinatie met humor. Het is hoe er tegen bepaalde situaties wordt aangekeken. Bij alle verhalen is getracht elke vorm van herkenning achterwege te laten en de tekst alleen te zien als een anekdote. Het ene verhaal slaat bij de lezer aan, terwijl het volgende verhaal geheel anders wordt ervaren. Deze doorlopende tweestrijd staat garant voor een scala van situaties. Geen van de verhalen is voorafgegaan door een generale repetitie, want daarvoor ontbrak de tijd. Elke gebeurtenis is spontaan ontstaan en is het resultaat van dat moment.