De rode bloem van China

Toen ik voor het eerst een rode Gardiste zag die met haar riem haar slachtoffer sloeg en zijn kleuren scheurde en toen er bloed op zijn hoofd kwam, was ik erg bang. Ik was niet de meest bloeddorstige figuur ter wereld. Maar ik was een van de leiders van de Rode Garde en lid van het Revolutionaire Comité op school. Als ik mijn plaats in de klas kon bewijzen door deze mensen te slaan, zou ik dat doen. En dus pakte ik, toen de Rode Gardiste wegging, mijn riem en leerde ik slaan zoals zij dat deed. Na een paar pakken slaag hoefde ik het niet meer rationeel voor mezelf te verantwoorden. Ik verhardde en raakte gewend aan bloed. Ik gebruikte mijn riem automatisch en sloeg zonder na te denken. De Culturele Revolutie had mij in een duivel veranderd.