In Ze heten allemaal Mohammed komen zogenoemde
allochtonen aan het woord. In het eerste hoofdstuk,
`Vaders , vertelt Khemaïs `je mag ook Mohammed zeggen
over de onmogelijkheid hogerop te komen in de
autofabriek waar hij al veertig jaar werkt. In het hoofdstuk
`Moeders komt een aantal sterke vrouwen aan het
woord die ieder op hun eigen manier tegemoet proberen
te komen aan de vaak tegengestelde eisen van familie,
maatschappij en cultuur. Het hoofdstuk `Kinderen
gaat over de problemen van kinderen die opgroeien als
tweede-generatie-arbeidsmigranten. Naima bijvoorbeeld
beschrijft de moeilijkheden, op de universiteit en op
straat, die zij ervoer nadat zij een hoofddoek begon te
dragen en daardoor plotseling als minder Europees werd
gezien. Ze heten allemaal Mohammed is een fascinerend
boek met een vaak pijnlijke actuele inhoud.