Tot voor kort vormden de 19 gemeenten van de Brusselse agglomeratie een geducht struikelblok voor een vreedzame benadering van de Belgische communautaire kwestie.
De institutionele regeling die recent voor de eigenlijke hoofstad werd uitgedokterd en de sociale en financiële problemen die er de prioritaire aandacht van de politici zijn gaan opeisen, lijken de taalverhoudingen in dit gebied echter voorlopig te hebben gepacificeerd. De aandacht van de media en van de Vlaamse en franstalige politieke wereld gaat nu meer en meer uit naar de gemeenten van de zogenaamde 'Brusselse rand', waar de steeds duidelijker beïnvloeding door de expansieve hoofdstad van Europa zich lijkt te enten op de reeds aanwezige taalpolitieke spanningen.
En, zoals dat enige tijd geleden nog het geval was met de hoofdstad zelf, is de gedrevenheid in de debatten omgekeerd evenredig met de ernst van de wetenschappelijke inzichten terzake. De auteurs in deze bundel willen, op vraag van het VUB-Centrum voor de interdisciplinaire studie van Brussel (o.l.v. Prof. E. Witte) , aan deze nieuwe contradictie proberen verhelpen. Ze gaan daartoe na wat de reële impact is van Brussel op zijn rand, van de industriële verschuivingen, van de daarmee gepaard gaande migraties, van de 'eurocratisering', van de sociale verdringing. Ze zoeken uit hoe de taalverhoudingen er de voorbije decennia werkelijk geëvolueerd zijn, en welke rol het stelsel van taalfaciliteiten daarbij heeft gespeeld. Ze werpen ook een blik in de toekomst door de mogelijke taalpolitieke gevolgen van het toekennen van stemrecht aan EG-burgers te proberen inschatten.