VERROTTE VUIST Er is niet veel meer van over. Die rechtse heb ik stukgeslagen bij het boksen. Gebroken ook. Dat is nooit meer goed gekomme. Die hand heb een vermogen gekost. Twee en een halve ton aan operaties. Ik ben er acht keer aan geopereerd. Door die paardenslager van een Strikwerda. Eigen schuld. Ik trainde zelden met zwachtels. Als je te hard slaat voor je vezels, dan gaat je bindweefsel scheuren en komt er vocht tussen. En als er weer eens iets gebroken was, verwaarloosde ik het genezingsproces. Mijn pink staat haaks op mijn hand en mijn ring- en middelvinger heb ik na het boksen nooit meer kennen strekken. Tis alleen lastig als je iemand een hand moet geven. Krijgen ze zoʼn slap pootje van me. Een kerel in de kroeg vroeg of ik polio had. Krijg jij de tering maar, zei ik. Ben Zwezerijnen, juni 2020