Voorjaar 2008: er hangt een crisis in de lucht. Enkele veertigers hebben het niet makkelijk met hun leven. Met hun werk (hoe idioot kan een kantoorbaan anno nu wel niet zijn?), met hun koopverslaafde dan wel overspelige echtgenotes, met hun door hippe architecten bedachte huizen. Met Toppers als Gerard Joling. Met flitsende politieagenten. Met Botox. Met hun buik. Met het leven in het algemeen. En dan komt er ook nog eens een rookverbod aan. Gelukkig is er nog een held die in deze woelige tijden onverzettelijk zijn eigen koers volgt: Bob Dylan. En die geeft zowaar een concert in hun stad. Als er dan kaartjes bemachtigd zijn (middels chantage), verloopt het concert zoals valt te verwachten: het is nauwelijks te volgen welk lied de murmelende Dylan nu weer zingt. Na afloop belanden de veertigers in de kleedkamer van Dylan. Er wordt een afspraak gemaakt om te gaan fietsen met de held. Zo volgt er een wel heel speciale manier om hem… pardon, Hem… te bedanken. Fietsen met Bob Dylan is een humoristische zedenschets van het huidige leven in Nederland. Niemand wordt gespaard, zelfs Antillianen en Amsterdammers niet.