De schapenhouderij is in de twintigste eeuw voor de maatschappij van grote betekenis geweest en heeft bovendien een opvallende rol in de Nederlandse landbouw. In het begin van deze eeuw was dat vooral door de productie van wol en mest en op het terrein van natuurbeheer. Na de Tweede Wereldoorlog nam met de enorme groei van de landbouw deze rol af om vervolgens in de laatste twintig jaar weer toe te nemen. Het belang van de wol nam af, terwijl het vlees steeds belangrijker werd. In het begin van deze eeuw waren er in Nederland nog maar enkele schapenrassen. Dit is in de laatste tientallen jaren enorm gegroeid naar een verscheidenheid van meer dan veertig rassen. De liefhebberij voor het houden van schapen is groot in Nederland. In dit boek zijn de ontwikkelingen van de schapenhouderij in de 20e eeuw beschreven aan de hand van een aantal thema's.