Eind jaren dertig loopt een kleuter aan de hand van zijn opa door Rotterdam. De kleine Eef is onder de indruk en slaat de beelden in zich op. Terwijl hij opgroeit, ziet hij Rotterdam veranderen. Door het bombardement in mei 1940 natuurlijk, maar vooral ook door alle pogingen om na de oorlog om van Rotterdam iets te maken. De Rotterdammers doen dat niet door terug te grijpen op het verleden, maar door vooruit te kijken. Met vallen en opstaan, met mislukte en geslaagde projecten, met opbouwen en soms toch maar weer afbreken. Het resultaat is een moderne stad, die bruist. Het is de stad die Eef zijn twee dochters Astrid en Irene toont. Astrid leert aan de hand van haar vader Rotterdam kennen.