Masaccio (Tommaso Cassai, 1401-1428, Italiaanse kunstschilder en grondlegger van moderne perspectiefteechnieken) sprak tegen zijn zoon de woorden:
‘Jij bent wie ik was en jij zult zijn, wie ik ben!’
Jacob Gelt Dekker schrijft in deze roman over de relatie tussen de generaties van de Tweede Wereldoorlog, hun kinderen en kleinkinderen. Hoe dezelfde drijfveren van toen, gesublimeerd in nieuwe vormen, een generatie later, een maatschappij vormen die in vele opzichten dezelfde genialiteit en verschrikkingen kent.
In Oorlogskinderen, een deels autobiografische roman, verwerkt Jacob, in een menage a trois, vol liefde, haat en verderf, het oorlogsverleden van Sumatraans jappenkamp, Pulu Brajan, van zijn Hollandse vriendin en haar leven daarna als arts.
Hitlers doorgangskamparchitect, W. von C. die vanuit zijn hoogtepunt in Berlijn en en Sarajevo, het leven met zijn kinderen en Californische joods-arische kleinkinderen
tot een karikatuur maakte van zijn eigen nationaal-socialistische overtuigingen, is de tweede grondlegger, als vader van Jacob’s Duitse vriendin. Een weerslag spiegelt zich af, middels W’s dochter bij socialistisch-communistische vrijheidsstrijders van Zuid-Amerika, waar het latino fascisme nog tientallen jaren na de Tweede Wereldoorlog standhield.