Na een ruzie met zijn minnares komt Frans de Hondt in een organisatie terecht, waarvan hij zowel slachtoffer als medewerker wordt. Hij heeft een alibi voor een verkrachting waarvan hij verdacht wordt, maar kan die onmogelijk gebruiken. Hij wordt gevolgd door het niet al te jonge, maar wel volhardende rechercheurduo: Job Roos en Bob Jamin. Spijker beschrijft het leed van alledag met een flair en vanzelfsprekendheid die soms doet denken aan de Hoke Mosely-boeken van Charles Willeford.