'Verzoening' is al eeuwen een omstreden thema in de wereld van kerk en theologie. Dient de dood van Jezus aan het kruis geïnterpreteerd te worden als 'een volkomen verzoening voor al onze zonden'? Of markeert Jezus'dood slechts het dramatische einde van een markant leven, zonder dat daaraan enige bijzondere heilsbetekenis toegekend kan worden? Dit probleem vormt de inzet van deze studie. Met daarbij primair de vraag wat de evangelist Johannes hierover vertelt aan zijn tijdgenoten. Bestudering van het vierde evangelie en van recent onderzoek maakt duidelijk dat de ideeën van de Johannes op het punt van de verzoening niet direct ontleend kunnen worden aan de tekst zelf. Het woord 'verzoening' komt in diens evangelie zelfs niet voor. Toch heeft Johannes daar wel degelijk een visie op. Dit blijkt uit de thema's en symbolen die hij kiest en de vertelstrategieën die hij hanteert. In dit boek wordt geprobeerd de diepere betekenis van zijn literaire technieken te doorgronden en de specifieke verzoeningstheologische thema's te identificeren en te analyseren. Met als conclusie dat de verzoeningsgedachte integraal deel uitmaakt van Johannes' theologie. Hij zegt het alleen met andere woorden.

Hendrik Christiaan Couprie (1930) diende negenentwintig jaar bij de Koninklijke Marine als zeeofficier. In 1972 behaalde hij het doctoraal examen economie. In 1979 werd hij benoemd tot lid van de Tweede Kamer voor de ARP (later CDA). In 1986 verliet hij de politiek, waarna hij tot 1999 diverse interim-functies vervulde bij de semi-overheid en in de gezondheidszorg. In 2000 begon hij een studie theologie aan de Vrije Universiteit, waarvan deze dissertatie de afronding vormt.