Is ontlezing een probleem van deze tijd? Wie beweert dat de huidige beeldcultuur boek en krant terzijde heeft geschoven ten gunste van televisie en het internet, vergeet dat op internet sites gelezen moet worden en dat steeds meer mensen hun zelf geschreven teksten in weblogs zetten, in de hoop dat er lezers op af komen. Leest men liever geen literatuur? Ook dat lijkt niet het geval,want de boekoplagen stijgen en de bijlagen van kranten en weekbladen besteden telkens weer aandacht aan nieuw verschenen literair werk.

Het gebrek aan belangstelling voor de letteren heeft te maken met de snelheid van leven waarin mensen worden meegezogen. Er is meer te doen en te zien, meer informatie waarvan men op de hoogte moet zijn en waarover meningen gegeven moeten worden. De concentratie, nodig voor die ene lastige tekst die je insluit en wegtrekt uit de werkelijkheid, is steeds moeilijker op te brengen.

Dit boek gaat over het lezen van literatuur, in het bijzonder het lezen van poëzie. Het is een pleidooi voor het creëren van aandacht-voor-het-detail, nodig bij het echte lezen. Het is ook een pleidooi voor traagheid en afwezigheid, voor het trainen van het geheugen en het hervinden van een open blik. De complexiteit van poëtische taal zet aan tot denken. Het is de taal die loskoppelt en relativeert.