Vreemdelingen waren in de zeventiende eeuw een alledaags verschijnsel. In het Holland van de Gouden Eeuw woonden grote groepen buitenlanders, en er werd steeds meer en steeds verder gereisd. Zo kwam men in aanraking met mensen en met culturen die als 'anders' gezien werden. Dat bood stof tot nadenken. Wat was nou zo 'anders' aan die vreemdelingen, en hoe was het eigenlijk gesteld met de eigen identiteit? Een heel scala aan reacties was hiervan het gevolg: van xenofobie tot xenofilie. Praktische, vooral economische overwegingen speelden daarbij een rol. Maar de houding tegenover buitenlanders werd bovenal bepaald door eeuwenoude gemeenplaatsen die ontleend waren aan de bijbel en aan geschriften uit de Oudheid.

Deze bundel staat stil bij de beeldvorming over buitenlanders in de vroegmoderne tijd, een thema dat de laatste jaren op ruime belangstelling binnen de cultuurgeschiedenis kan rekenen. Nieuwe inzichten over beeldvormingsprocessen zijn hiervan het resultaat, evenals een beter begrip van de achtergrond van Stereotypen over buitenlanders die op ons niet altijd even genuanceerd overkomen.